10 mei 2022 naar Leimuiden
“Denk je dat ik daar al klaar voor ben?” vroeg ik aan Dick toen hij me uitnodigde om mee te gaan met de roeitocht naar Leimuiden (ik heb pas sinds januari van dit jaar les en ik wil niemand in zijn roeiritme storen).
Maar na wat observaties tijdens mijn roeilessen bleken de instructeurs vertrouwen in me te hebben, dus ik gaf me op om mee te gaan. In de lessen die ik nog had voor 10 mei kreeg ik de nodige voorbereidingen: plat liggen onder lage bruggetjes, slippen met de riemen, bladen op het water en vooral… VOORAL geen eigen initiatief nemen in de sluis. NIET gaan hangen, NIETS aanraken, RECHT blijven zitten en LUISTEREN naar de stuur!
Onmogelijk om deze adviezen te vergeten want elke week werd me in geuren en kleuren een versie verteld wat er met wie waar ooit mis ging en hoe. Met rugzakje, zonnebrillen en goede moed startten we 10 mei aan de tocht met zo’n 16 deel-nemers. Heel gezellig allemaal.
En ik mocht voor het eerst in een C3x+ i.p.v. een wherry. Gezellig met Coby, Dinie en Dick en lekker wiebelig, maar het roeien voelde veel beter aan. Tegen de wind in voorspoedig richting Leimuiden. Na zo’n anderhalf uur een koffiestop.
Iemand had koffie en gevulde koeken meegenomen en ik kon mooi weer even alle namen oefenen. Ook werden er foto’s gemaakt. We hadden voor deze stop aangelegd bij een nogal hoge kade dus na dat hachelijke uit- en instap avontuur leek mij dat een sluis geen enkel probleem meer kon zijn.
Enthousiast gingen we verder met de tocht waarbij ik mijn skills in het liggen in de boot kon tonen aan zowel Dick als de mensen op de brug die spontaan een applausje gaven. Toen volgde de sluis en het viel me alles mee. Ik gedroeg mij als een voorbeeldige leerling die goed luisterde, stilzat, niets aanraakte en niet ging hangen dus het ging prima.
Eenmaal in Leimuiden kregen we een smakelijke dorpslunch waarbij Fons, Paul en Yvonne ook aansloten. Met de buikjes vol stapten we weer in de boten waar we merkten dat de wind behoorlijk wat sterker was geworden. Dat leverde wel wat startproblemen op en het water was onstuimig waardoor het roeien aanzienlijk minder soepel ging ondanks dat we wel sneller gingen met de wind mee.
Ook in de sluis wiebelde de boot nu veel meer, wat lichte stress in onze boot veroorzaakte. Gelukkig waren er 16 stuurmannen en -vrouwen die allemaal hun ervaring met ons deelden, inclusief experiment om in balans te blijven. Dit laatste heb ik weten te voorkomen door voor te stellen dit in mijn les nog eens uit te proberen.
Ik merkte ook dat de vermoeidheid mij parten speelde. Ineens 6 uur op een dag roeien is wel wat anders dan 1,5 uur les. Maar het mocht de pret niet drukken. Eenmaal terug op de Kampanje dronken we nog wat met zijn allen en was mijn eerste roeitocht een feit!
Ik voel mijn bureaustoel nu nog steeds schommelen alsof ik op het water zit en ik zal slapen als een roosje. Bedankt allemaal voor de organisatie, de gezelligheid en de leuke bijkomstigheid dat ik me met mijn -bijna- 50 jaar als jongste weer helemaal jeugdig voelde! Voor meer foto’s kun je hier kijken.
Jenny van Huissteden