Zon, Wind en Regen oftewel Four Seasons in One Day :
Omdat er vanwege de dakrenovatie van ons clubgebouw 3 weekenden niet kon worden geroeid en gekanood, moest er een alternatief komen om onze sportdrang toch te bevredigen. Zodoende kwam Maarten met het idee om op de zondagmorgen te gaan roeien op de Westeinder en wel in een speciale roeiboot, te weten de St Ayles skiff.
Wat is een St Ayles Skiff?
De St Ayles skiff is een 22ft (6,8 meter en 150 kg zwaar) multiplex vier persoons boot naar Schots model. De boot is slank maar wel voldoende stabiel. Er kan door 4 roeiers met 1 stuur worden genoten van de prettige vaareigenschappen. De sloep wordt als bouwpakket geleverd en meestal gebouwd door de vereniging waarbinnen deze wordt gebruikt. De St Ayles Skiff is een veilige, uiterst zeewaardige sloep die ook op rivieren en meren prima zijn weg weet te vinden. Sinds 2010 zijn meer dan 400 kits wereldwijd verkocht. Ook in Nederland. De eerste regatta werd al eind mei 2010 gehouden met 6 skiffs in Anstruther.
Het Scottish Fisheries Museum is eigenaar van het ontwerp van de St Ayles Skiff. Het ontwerp komt van Iain Oughtred en is gebaseerd op traditionele Fair Isle Skiff, een afstammeling van het kleinere Viking-vaartuig uit de Middeleeuwen. Het prototype werd grotendeels gebouwd door Alec Jordan, de ontwerper en hoofd leverancier van de bouwpakketten. (deze beschrijving komt van de website van de WVA (Watersport Vereniging Aalsmeer).
WVA Aalsmeer
Maarten wist ons te vertellen dat de boot waar wij in roeiden, was aangekocht door de WVA.
Nadat we vorige week al voor de eerste keer in deze speciale boot hadden mogen roeien (toen met Albert, Alexander, Hasso , Remmert en Maarten als stuur), stelde Hasso de vraag: Wat gaan we volgende weekend doen ? Waarop Remmert zei: nou ik wil nog wel een keer. Maarten zei toen terecht dat hij ook de andere roeileden een kans wilde geven, wat zeer logisch klonk. Echter Maarten had voor de zaterdag te weinig aanmeldingen (die dag ging niet door) en voor de zondag maar één aanmelding (Annelies). Toen heeft Maarten een aantal mannen uit onze zondagploeg gevraagd of we nog een keer wilden. Nou dat was dus snel geregeld.
Dus traden er zondagmorgen bij de WVA Alexander, Annelies, Gerard, Maarten en Remmert aan om te gaan roeien. Maarten en Remmert hebben beide zowel geroeid als gestuurd. Voor mij (Remmert) was het toch wel even wennen hoe je het stuur moest bedienen. Gelukkig lagen we meestal ver van de kant af, zodat er niet zoveel fout kon gaan.
Grondelen
We hebben ook een paar nauwe sloten doorkruist, waarbij ons de techniek van het GRONDELEN is bijgebracht. Bij grondelen ga je dwars op je bank zitten, zorg je er voor dat de riem zoveel mogelijk langszij van de boot is en ga je al strijkend roeien.
Grauwsluier en gouden gloed
Qua wind hebben we zowel in de luwte, tegenwind als wind mee geroeid. Vol op de de Westeinderplas was dat best
gaaf. Je merkt hoe stabiel de boot dan blijft, terwijl de golven vanuit de boot best indrukwekkend waren (soms met witte koppen erop) en al surfend roei je verder.
Qua weer hebben we alles gehad: zon, regen en harde wind. Toen ik stuurde (Remmert) keek ik heel mooi uit op de Watertoren, die plotseling in een grauwe sluier van regen “verdween” om daarna weer heel duidelijk zichtbaar te zijn. Af en toe waren er mooie momenten als de bomen in herfstkleur in een gouden gloed werden verlicht.
Nadat we ter hoogte van Jachthaven Dragt een paar schitterende villa’s hadden bewonderd (smalle slootjes) kwamen we nog het Westeinder sloeproeiteam tegen in hun boot genaamd Polyester. Ze komen uit Kudelstaart.
Hier volgen een paar reacties van mijn roeigenoten:
Maarten:
Vanochtend was het het StAyles-weer met afwisselend heftige buien, fraaie door geel licht beschenen bomen, voorzien van veelkleurige banen. Zo nu en dan moest de ploeg er stevig aan trekken al hielp het dat met een simpele ingreep de hefboom van de riemen aan te passen was. Tegen de wind grote hefboom, wind mee kleinere hefboom.
De boot had geen moeite om de grote golven op de Grote Poel te nemen en ook nu lukte het om grondelend door een van de smallere sloten naar de Kleine Poel terug te keren. ‘s-Ochtends twijfelden we nog of het te hard waaide. Zelfs
met C-materiaal zou het een uitdaging zijn. Met een StAyles skiff op de Westeinder is het een kwestie van de juiste route kiezen en zo nu en dan wat harder trekken en je geen zorgen maken over de roeitechniek.
Alexander:
Tweede keer in de St Ayles skiff voelde al bekend. Synchroon roeien was lastig met die golven en de wind die we moesten trotseren. En niet synchroon in deze boot betekent dat je elkaar soms onbedoeld raakt met de riemen. Maar dat mocht de pret niet drukken. Zelfs niet toen de laatste 15 minuten de regensluizen echt opengingen….
Annelies:
In eerste instantie leek het niet door te gaan, wegens gebrek aan animo. Op de dag zelf bang dat het (met de afgelaste AmstelDrecht Regatta in mijn achterhoofd), vanwege de wind alsnog zou worden afgelast. Gelukkig was hiervan geen sprake. Genoten van het ploeteren door de regen en tegen de wind op mooie golven. Voor herhaling vatbaar. Begrijp nu wel waarom technisch roeien zo belangrijk is. Dat heb ik blijkbaar niet gedaan. Ai, ik voel mijn rug.
Gerard:
Ik vond het mooi om te voelen hoe de boot soms door de golven werd meegevoerd.
Ik dank Maarten voor de mogelijkheid en mijn roeimaatjes voor deze fantastische ervaring die we niet gauw zullen vergeten.
tekst en foto’s: Remmert Korthals.