Roeien in de Kortste Nacht, 28 juni 2025
De jaarlijkse Kortste Nacht Tocht wordt georganiseerd door de Samenwerkende Amsterdamse Roeiverenigingen (De Amstel, Amstelgeuzen, De Hoop, Poseidon, RIC en Willem 3). Dit keer waren wij van Michiel de Ruyter met tien roeisters ook van de partij: we werden enthousiast onthaald als toevoeging aan deze mooie samenwerking. Rond acht uur vertrokken we vanuit Willem 3 met zeventien boten voor een rondje Ronde Hoep polder, een kleine 30 kilometer.
Tot ongeveer halverwege Ouderkerk aan de Amstel werden we nog omringd door overvolle huurboten met Amsterdams feestgedruis. Het was heerlijk warm weer: in Ouderkerk zaten de terrassen vol met mensen en lag het water vol met kinderen. Hier de eerste wissel en vervolgens via de Bullewijk de Waver op. Zo vaar je van de drukte de rust van de natuur in, met eendengesnater, kikkergekwaak en schapengeblaat. Hier een futenfamilie met jongen op haar rug, daar een biddende roofvogel – ach, wij De Ruyters zijn niet anders gewend natuurlijk.
Aanvankelijk was het lekker breed water maar het werd allengs smaller en bochtiger. Uw verslaggever zat in de laatste boot maar het schijnt dat door de bochten in de rivier en het hoge riet het voor elke ploeg lijkt alsof je helemaal alleen roeit. Die schattige lage bruggetjes hebben hun prijs: regelmatig moesten we liggen en slippen – goed voor de buikspieren. Daarnaast bemoeilijkten grote partijen waterlelies en ander oprukkend groen een soepele slag.
En daar was het picknickpunt halverwege, waar alle boten vakkundig zij aan zij werden aangemeerd. De Amstelgeuzen stonden klaar met versnaperingen en drankjes, en Willie stond ons op te wachten! De schemering viel in en we roeiden verder door een prachtig avondrood, met tussen het riet door zicht op de silhouetten van dorpstorens, de Arena en de stad. Al snel werd het echt donker; een klein sikkelmaantje verscheen, maar gaf weinig licht. Het was dan ook een hele uitdaging voor onze stuur Margot om de boot door het laatste deel van de Waver te loodsen, met smalle passages en lage bruggen.
Na deze obstakels konden we de aangeleverde lampjes aan voor- en achterzijde van de boot bevestigen. Roeien in de nacht is werkelijk bijzonder – het donker doet iets met je! De wind viel steeds verder weg. En dan, op een stille, lege Amstel roeien: glijdend over het water, bij het feeërieke licht van straatlantaarns, met vleermuizen die laag over je hoofd scheren – top!
Ouderkerk bleek nóg pittoresker bij nacht. De terrassen waren leeg, de kinderen op bed, maar de Amstelgeuzen zaten nog gezellig op hun vlotje te pimpelen. Wij kregen ook een glaasje aangeboden, maar maakten ons al snel op voor het laatste, toch wel pittige stuk roeien. Even later werden we – net onder de brug door – op stuurboord overvallen door een wel erg vleeskleurige natuurfilm in een aanpalende huiskamer. Ach, moet de bewoner gedacht hebben: ‘Ik heb hier toch geen inkijk?’
Het was inmiddels twaalf uur en we moesten toch een beetje haast gaan maken. Helaas schoot de sliding van onze boeg naar voren – dat is niet even te repareren in het donker – dus het was nog flink buffelen naar huis. Eenmaal terug bij Willem III wachtte ons, na het opruimen van de boten, een heerlijk soepje, goed verzorgd met tapenades en brood. Moe maar voldaan gingen we op huis aan, het is een latertje geworden. De moeite waard, gezellig en uitstekend geregeld: kortom, een zeer geslaagde Kortste Nacht Tocht!
tekst en foto’s: Freya + supporters