“De driehoek Huisduinen, Noorderhaaks en de Hors op Texel kenmerkt zich door zeer gevarieerde stromingen, vaarmogelijkheden en vaaromstandigheden. De daadwerkelijke te varen tocht is daarom meer afhankelijk van het weer en de golven dan van het getij. Bij geschikte omstandigheden behoort een rondje Noorderhaaks tot de mogelijkheden. De tocht is geschikt voor zowel beginnende als gevorderde zeekajak vaarders.”
Zo wordt de tocht aangeschreven en op advies van Edwin Wubbe hebben Edwin van den Berg en ik, Peter Baas, ons ingeschreven bij de Peddelpraat. Ed van Veen had al ervaring met varen op zee en wilde ook mee. Na bevestiging van tourleider Axel Schoevers en Fred van Keulen dat de tocht definitief doorging, reisden we zondagmorgen 6 april 2025 met twee volgeladen auto’s naar Huisduinen
Bij de parkeerplaats aangekomen is er al een aantal kanoërs. Allen met de boten nog netjes op de auto in afwachting van de definitieve beslissing waar we te water zouden gaan. We moesten nog wachten op een groepje mensen uit Texel en Amsterdam die netjes gebeld hadden dat ze iets later dan verwacht zouden aankomen. Ondertussen keken we al bibberend naar de Razende Bol, in de koude, harde oostenwind met een gevoelstemperatuur van rond het vriespunt. Omgaan in dit water? Liever niet.
Uiteindelijk besloten de tourleiders (met nog 5 extra instructeurs) om de tocht vanwege deze weersomstandigheden aan te passen. We bleven langs de kust varen en zochten daar een goed beschutte plek waar we konden eten en drinken. Veiligheid voor alles.
Na een korte bespreking volgde het omkleden op een beschut plekje en liepen we met kano’s, op de karretjes, richting de startlocatie aan zee. Voor mij meteen het eerste leermoment: één verkeerd geplaatste spanband en je karretje doet allesbehalve wat jij wil. Er zouden die dag meer leermomenten volgen.
Rond 10:30 uur gingen 23 enthousiaste deelnemers, waaronder 7 ervaren instructeurs het water op. Het was om 07:30 uur laagwater in Den Helder, dus tot de pauze voeren we tegen de stroom in die steeds sterker werd. Door dicht onder de kust te blijven en tussen de strekdammen door te manoeuvreren, konden we de ergste tegenstroom ontwijken. Soms was het aanpoten om door de brekende golven te komen. Dat vond ik best wel spannend, maar het gaf ook een kick. Na een tijdje kreeg ik er zelfs plezier in en begon te spelen met de golven.
Voordat we het door hadden, waren we 2,5 uur later op de rustplek bij Paal 6 (Julianadorp) aangekomen en surften we met de boten het strand op. Na een slimme opmerking dat het opkomend tij zou worden, legden we de boten wat hoger op het strand en zochten we een plekje uit de wind om lekker van het meegenomen eten en drinken te genieten.
Tegen 14:00 uur stapten we weer in de boot. De kentering richting eb was rond 14:30 uur. We hadden nu dus nog even stroom mee, maar meer last van de wind. Ik heb me verbaasd over hoe snel je van de kust weggeblazen werd bij een aflandige wind. We moesten dus wederom zoveel mogelijk langs de kust en tussen de strekdammen door terugvaren. Ik vond de terugweg makkelijker varen dan de heenreis. Na een uur of 2 varen, met een snelheid van tegen de 4 knopen (volgens de GPS Track van Axel) kwamen we aan in Huisduinen. De meeste deelnemers stapten uit bij het strandje vóór Fort Kijkduin. Je moest dan iets meer lopen met je boot (en het karretje).
Meer lopen? Nee, joh. Ik besloot door te varen naar de opstapplaats en de boot gewoon de dijk op te trekken. Dat was een grote fout van mij. Het bleek een te steile klim
Na het karretje ondergebonden te hebben, liep ik met mijn boot naar boven. Echter schoot het karretje halverwege de dijk dubbel onder de boot. Ik zette het opnieuw (en strakker) vast. Maar helaas, na 6 meter sloeg het weer dubbel. Gelukkig kwam een passerende wandelaar (die het allemaal niet meer aan kon zien) mij te hulp en tilden we de boot de laatste meters de dijk op. Ik was vermoeider van deze actie dan van 5 uur kanoën 😊. Een belangrijk leermoment.
Aan alle leuke dingen komt een eind. Op de parkeerplaats bedankten we elkaar en Axel en Fred in het bijzonder voor deze fantastische dag. Mijn eerste tocht op de Noordzee was een succes en zeer leerzaam. Geen Razende Bol dit keer, maar wel volop ervaring opgedaan. Ik kijk nu al uit naar de ZV-cursus Noorderhaaks. Hopelijk is het water dan wel warmer. Iedereen ontzettend bedankt!
Tekst en foto: Peter Baas