A tribute to Jan Meekel
Daar sta je dan als afgestudeerd basis-roei-cursist. Warmgemaakt voor het roeien door enthousiaste instructeurs, net wetend dat je roeit met riemen in plaats van peddels. Wil je echter ten volle van je nieuwe kunsten kunnen genieten zal er nog wel wat aan ervaring en diploma’s moeten worden opgedaan. Voorlopige palmares zijn al de tocht der tochten, helemaal naar de kaasboerderij op de Amstel Drecht. *
Dat ervaring opdoen gaat met horten en stoten, omdat de drang van presteren van de cursus er van af was? En alles uit jezelf moet komen? Zo af en toe waren er opeens veel belangrijker zaken te doen dan roeien. En toen ….. toen was daar opeens Jan Meekel die ons geploeter al eens was opgevallen en daar wel wat tijd aan wilde besteden.
Zo begon onze reis met Jan bij de MdR. Wekelijks wist Jan met zijn aanstekelijke enthousiasme voor het roeien ons iets bij te brengen. Zijn kennis aan de vele mensen binnen de vereniging hielp ons ook daarin een plek te creëren.
De winter kwamen we door met Jan, oefenend voor de Kleine Stuur. We leren hem naast het roeien ook kennen als persoon die altijd bereid is om anderen te helpen. Afroeien was een fluitje van een cent en we hadden nog eeuwig in een wherry over de Amstel kunnen roeien, maar dat was niets voor Jan. Hij wist nog een ander koppel dat net was afgeroeid en ook op zoek was naar iets nieuws. Het leek hem een goed idee om daarmee voor de Grote Stuur te gaan oefenen.
Het koppel bleek een schot in de roos en onder de kundige leiding van Jan werden weken maanden. Restte ons enkel nog maar even het Grote Stuur te halen . Herma nam dat persoonlijk af en was vol lof over de wijze van roeien en over de oefeningen die we van Jan geleerd hadden. Zelfs escapades tussen dukdalven bij de brug die zij zelf nog nooit gedaan had.
De jaren kwamen en gingen. Ons groepje was al uitgegroeid naar een persoon of 7-8. Het stond ondertussen al bekend binnen de vereniging als de “Meekel Group”. Over de vraag of dat nu positief of negatief was hebben we ons nooit druk gemaakt. Dat we teveel na-rukten vonden we wel een punt van aandacht. Dat probleem is er onder leiding van o.a. Herma en Ellen wel uitgekregen.
De Meekel Group rijgt zo de jaren aan elkaar en meandert uit met nieuwe aanwas. Ook had ze ups en downs in de bezetting. Jan is, nadat hij de initiator was, verder opgegaan in de groep. Het was sowieso niet zijn attitude om op de voorgrond te staan. Bescheidenheid was zijn credo. Er zijn jaren geweest dat wij het ook zonder Jan hebben moeten stellen, omdat hij andere belangrijke activiteiten ontwikkeld had. Zo konden zijn klein-spoor-treinen op veel van zijn aandacht rekenen. De laatste 2-3 jaar was Jan weer zeer regelmatig zaterdag vroeg op het vlot. Om 07:00 uur het water op, om samen met ons de strijd aan te gaan. Heen en weer naar de sluis. Nooit als een wedstijdje roeien, maar wel wie het eerste terug aan het vlot was.
Zaterdag 2 November hebben we samen de laatste keer op en neer naar de sluis geroeid. Niets wees erop dat zo’n bonkige sterke vent als hij was, de laatste adem uit zou blazen op 14 November. Het leven is vol onverwachte wendingen en dit was zeker een daarvan.
Jan kon ons roeiend niets meer leren, maar zijn aanwezigheid als persoonlijkheid zullen we verdomd gaan missen. Zo durf ik zelf wel te stellen dat ik niet al ruim 25 jaar MdR-lid zou zijn geweest als hij ons niet aan de hand had genomen op deze reis.
Bedankt van een ieder van ons.
Harry
Namens Meekel Group
Alice, Frank, Johan, Peter, Roger, Willem
foto: Alice
* tegenwoordig leidt de BRC op voor de certificaten S1 ST1 (kleine stuur) en ST2 (grote stuur)