Op zaterdag 27 mei namen wij deel aan de Vechtafvaart toertocht over 24km vanaf Emlichheim, Duitsland naar Hardenberg in Overijssel.Kayakvereniging Hardenberg had besloten na een paar jaar weer een toer te organiseren over de Vecht vanuit Emlichheim naar Hardenberg. Het leek ons, Bart, Alet, Liesbeth, Peter en Ed, een mooie gelegenheid om MDR hier te vertegenwoordigen. We besloten om vrijdag die kant op te gaan om aldaar op een lokale camping “de Roskamp” net voorbij Hardenberg te overnachten.
Op de camping aangekomen hielden wij een kort beraad wat de meest strategische plek was om ons tentenkamp op te slaan. Besluit stond snel vast en dat was op het open veldje met kans op zon in de ochtend om de tentjes te drogen. Nu de plek bekend was kreeg Peter van Alet en Bart een snel cursus tent opzetten en praktische benodigdheden bij kamperend om vervolgens na gedane arbeid te genieten van lekker stukje rabarbertaart gemaakt door meesterbakker Liesbeth.
Terwijl wij deze aan het nuttige waren kwam de campinghoudster langs voor de administratie en daarbij gelijk even wat historische feiten van de omgeving vertellen. Onder andere, ja wie kent deze niet uit de geschiedenisboeken, De Slag bij Ane uit 1227 en die historische vondsten. Hierna was het richting Hardenberg voor diner in bar restaurant Den Herdenbergher. Al snel tijdens het eten zagen we dat de tent volliep met de lokale jongeren die graag onze plek over willen nemen om de leeftijd grens in het pand weer naar beneden te halen.
Kortom vlug naar de camping en onze warme tentjes opzoeken. Sommige van ons werden al vroeg wakker, rond 4 uur, door geluiden die je als stedeling niet altijd meer goed hoort. Een waar ochtend concert van de vogels, dat was dus wel even schrikken.
Om 7:30 was het appel aan de ontbijttafel, snel tentjes inpakken en op naar de kajakvereniging om te kijken of Bart en Alet nog een plekje konden bemachtigen om hun kajak op een trailer te kunnen vervoeren naar het beginpunt. Rond half 10 was zo’n beetje iedereen aanwezig, circa 60 deelnemers uit alle windstreken. Op parkeerterrein kregen wij de laatste chaotische briefing van de organisatie. Ben blij dat wij Roos en Liesbeth hebben die alles tot in de puntjes regelt en goed voorbereiden.
Nadat een ieder vervoer had gevonden was het in een lange stoet richting beginpunt in Emlichheim. In Emlichheim op een klein veldje werden de kajaks afgeladen en autosleutels ingeleverd, de autos werden door de organisatie teruggereden. Nog een laatste landfoto genomen en 1 voor 1 het water in. Om uiteindelijk rond 11:20 te beginnen met de 24km afvaart. De Vecht stroomde en meanderde rustig en zo peddelden wij dan ook op ons gemak stroom afwaarts.
De zon scheen volop en de temperatuur ging omhoog, natuur om ons heen was wel mooi en kwamen ooienvaarsnesten met wat jongen tegen. Ook eerder te water gelaten deelnemers waarbij de laatste nieuwtjes en ervaringen op kajak gebied werd uitgewisseld. We hebben diverse kajak soorten voorbij zien komen tijdens de tocht, zeekajak,toerkajak, surfskikajak, wedstrijdkajak en Canadese kano.
Na circa 13km kwamen wij bij het eerste obstakel aan en zowaar daar stond de lokale sluiswachter ons al op te wachten en te seinen dat we zo de sluis in konden. Ja en wat bleek het leven in landelijk buiten gebied blijkt toch rustiger te verlopen dan verwacht want minimaal 10 minuten later konden we de sluis in om 2 meter te zakken. Hierna hadden we besloten om direct na de sluis te gaan lunchen, maar dat bleek toch niet zo handig te zijn om dat meerdere dit hadden besloten. 
Plan werd opgevat om naar de eerstvolgende aanleg plek te gaan, kan nooit ver weg zijn, maar na 2km was er niks behalve een soort afgraving waar we toch nog konden uitstappen, dit goede idee werd door meerdere deelnemers gevolgd. Na stevige lunch stapten we met moddervoeten weer in de kajak voor de laatste 10km.
Zelf kon ik het niet laten om af en toe als Mattijn en Kees vooruit te gaan varen en slingerend over de De Vecht te gaan. Bij het naderen van Hardenberg werd het al drukker op het water met ander vaarverkeer. Bij het laatste sluisje aangekomen waren we een toeristische attractie en lagen we daar met 16 kajaks in de sluis. Na deze goed gepasseerd te hebben kwam het zwaarste gedeelte van de tocht, stroom opwaarts richting het clubhuis. Moe maar voldaan deden we nog een laatste hapje en drankje bij de club en kregen we de uitgeprinte vaarroute mee als trofee. Ja, ze gaven toe dat waren ze dat aan het begin vergeten waren mee te geven ☺. Al met al was het een mooie lekkere vaardag. Volgend jaar gaat deze tocht van Hardenberg naar Ommen. Wie weet zijn we er dan weer bij.
Dit was een kort verslag van de varende reporter Ed