De Nederlandse selecties Kanopolo namen van 6 t/m 10 oktober deel aan de Europese Kampioenschappen in Catania, Italië. Dat er een EK gehouden kon worden, was sowieso opmerkelijk. Door alle corona perikelen was menig toernooi al geannuleerd. Gesteund door de Italiaanse federatie die nog behoorlijk de balen had van het niet doorgaan van het WK in Rome, is het Catania gelukt om in korte termijn de basis voor een EK neer te zetten. Vol goede moed trok dan ook heel kanopoloënd Europa naar Catania om met elkaar de peddels te kruizen voor de Europese titel. MdR is de trotse leverancier van de volgende leden voor dit EK:
Heren team : Bart van Es
Dames team : Charlotte Bakkes, Selina Dijkstra, Alisha van den Berg, Marije van der Werf en Josse van den Berg.
Heren U21 : Bram van het Hart, Wessel Vroon en Joshua Uphof.
Dames U21 : Robyn Uphof, Megan Lotgerink, Veere Vroon en Lizzy van Duijn.
Coaches : Harm van der Wilk – Heren U21, Martijn de Vries en Marlen Wessels (interim) – Dames U21.
Commentatoren : Jorn van Gijn, Benjamin Engelschman en Reno van den Berg.
Op Schiphol start de reis met het inchecken van al het materiaal, grote tassen en zo’n 40 kanopolo boten. Zie je het voor je in de vertrekhal!? Alles wordt van tevoren eindeloos gecommuniceerd met de vliegmaatschappij, het is echt niet niks om alles en iedereen op het toernooi te krijgen. Wat een drama toen bleek dat maar de helft van de boten in het ruim van het vliegtuig pasten, zacht gezegd was het ongelofelijk hoe slecht er vanuit Transavia werd meegewerkt. De boten konden niet op Schiphol blijven, dus er werd van alles geregeld om de boten weer thuis te krijgen. Veel mensen dachten mee en al snel kwam er een oplossing, de boten werden met een busje naar Italië gebracht, een rit van maar liefs 24 uur. Iedereen had gelukkig weer zijn eigen materiaal ter plekke.
Maar dan, een enorme storm met tornado raakt dinsdag Catania, nog voordat het toernooi goed en wel is begonnen. De EK locatie is ernstig getroffen, de impact is enorm. De velden zijn kapot en de tenten liggen in puin. Boten raken beschadigd en een aantal peddels zijn verdwenen. Gelukkig vallen er geen gewonden, de meeste deelnemers zijn veilig in hun hotel.
De storm trekt snel over en dezelfde dag word er met man en macht gestart om alles weer op te bouwen. ‘s Nachts wordt er doorgewerkt door de Italianen en het toernooi wordt een dag uitgesteld. Woensdag staan er veel vrijwilligers klaar om te helpen met de heropbouw, de Nederlandse heren leggen de velden weer op hun plek en anderen helpen met allerlei hand- en spandiensten. Het lukt en een dag later dan gepland kan het EK toch van start gaan!
En wat doet Oranje het goed! De heren onder 21 jaar winnen een bronzen medaille, een historische prestatie. Voor het eerst in 15 jaar weet Jong Oranje weer de halve finale van een groot kampioenschap te behalen. De dames onder de 21 jaar konden niet op tegen de toplanden Duitsland en Frankrijk, het jonge team met veel nieuwe speelsters ontwikkelde zich sterk en wist een degelijke zesde plaats af te dwingen.
De heren speelden een ijzersterk toernooi, voor het eerst in bijna tien jaar werd de halve finale gehaald. Na een zinderende wedstrijd tegen Italië moesten ze toch genoegen nemen met een vierde plaats. En de klapper van dit EK is de zilveren medaille voor de dames, een evenaring van de prestaties in 2009 en 2013. In de halve finale tegen Duitsland waren onze Oosterburen op voorhand zwaar favoriet. In het begin van de wedstrijd maakten de veelvoudig Europees kampioen dit ook waar en liep uit naar een 2-0 voorsprong. In de tweede helft knokte Oranje zich terug naar een 2-2 eindstand. In de verlenging scoorde Oranje de winnende ‘golden goal’. De finale werd met 5-2 verloren van Frankrijk. De zilveren medaille is een uitstekende basis om komend jaar door te bouwen richting WK en World Games!
Al met al een zeer bewogen EK, maar zeker één met een gouden randje.