Afgelopen zaterdag was het dan zover en het was ook nog eens prachtig weer!
Het idee om met deze ploeg te roeien ontstond eigenlijk uit een coronamaatregel in de tijd dat we niet konden roeien. Ik sprak oude roeimaatjes van DDS, de club waar ik toen we nog in Delft woonden, geroeid heb. Inmiddels zijn we uitgewaaierd naar verschillende plaatsen. In de winter is ergometeren, in de donkere uren om je conditie op te bouwen richting de voorjaarswedstrijden, niet het meest leuke deel van roeien, maar via zoom wordt het een stuk aangenamer. En dat hebben we gedaan.
In de winter elke woensdag avond een goeie sessie samen vanuit hier, Berlijn en Delft. In januari hebben we besloten dat het aardig zou zijn met deze combi een wedstrijd in de boot te varen en hebben we de Head of the River Amstel uitgekozen.
Veel trainingen samen op het water hadden we niet maar met meer dan 150 jaar roei ervaring aan boord zou dat toch moeten lukken.
Onze ploeg bestond onder andere uit 2 dames uit Berlijn, die nu bij een voormalig Oost Duitse vereniging roeien. In de DDR roeiden de scullers daar in plaats van de handen links boven rechts, andersom en dus rechts boven links. Een aantal verenigingen doen dat nog steeds. Een paar weken voor de wedstrijd kwamen we hierachter, dus een paar trainingen samen in de boot zou wel handig zijn om daar aan te wennen en het goed gelijk te krijgen.
Woensdag voorafgaand aan de Head was de eerste boottraining in Delft bij DDS. Zware regen teisterde ons, maar een andere optie hadden we niet. Ook donderdag zelfde verhaal alleen toen nog met wat extra sneeuw. Vooral voor stuurvrouw Marlies was het afzien. In de boot met voorin liggende stuurplaats lag na de training een laagje water…
Vrijdag was de boot inmiddels gearriveerd in Amsterdam en troffen we die aan in een aardig zwembad, weer met sneeuw en dit keer ook veel wind. We hebben de boot opgeriggerd, maar het water opgaan was nu echt onverantwoord…
Zaterdagochtend een zonnetje, licht windje! Een mooie dag voor de wedstrijd. Altijd een beetje spannend. Rugnummers ophalen en vooraf de commando’s nog even doornemen. Toch maar in het Nederlands, en als ze goed getimed zijn kan ieder dat verstaan. Stuw, los… Pak, door….
Op naar Ouderkerk en dan bijna 8 km hard varen richting het hart van Amsterdam. Het liep lekker en vanaf de kant werden we door de meefietsers lekker aangemoedigd!
We startten met 16 boten in het dames master E veld en zijn hier 4e geworden. Volgende keer in Berlin?
Met dank aan Helen Op den Velde (DDS), Sabine Hilt en Annett Bühnert (Rüdersdorfer Ruderverein Kalkberge e.V.) en stuurvrouw Marlies Lukkes (DDS).
Anne Marie de Boer
