Beste mensen,
Wat moeten we nog over het afgelopen jaar zeggen?
Immers, alles is al gezegd. Een jaar om snel te vergeten.
Veel hebben we niet kunnen roeien. Wat dat betreft zijn de kanoërs gezegend in hun eenmansbootjes.
Toch is een aantal dingen wel doorgegaan.
De klussencommissie en de materiaalcommissie hebben buitengewoon goed werk gedaan: een deel van het kanovlot is vernieuwd, de roeivlotten zijn vernieuwd, er is een terras bij de kanoloods aangelegd en er is een container geplaatst (opgeruimd staat netjes), er is een C3/C4 volledig vernieuwd, de beschoeiing bij het roeivlot is vernieuwd (weliswaar gedaan door de gemeente, want het terrein is gemeente-eigendom) en de schilder heeft het gebouw geschilderd. Wat dat betreft kwamen de coronabeperkingen op het juiste moment, want er is van alles nauwelijks hinder ondervonden.
Het bestuur en de diverse commissies hebben via zoom doorvergaderd, alsook hebben de ledenvergaderingen via zoom plaatsgevonden.
Want natuurlijk, er moet overlegd worden en er moeten besluiten genomen worden. Gebouwen blijven staan, vloten blijven, terreinen moeten onderhouden worden, gas, licht en water gaat gewoon door etc. etc.
Vanaf deze plaats geldt een aantal complimenten. Naast natuurlijk de heren van de klussen- en de materiaalcommissie, moeten wij de barcommissie noemen voor het tijdelijk belangeloos schoonhouden van “de resterende toegankelijke ruimten”. Alsmede noemen we de diverse bestuursleden voor het eindeloos schrijven en aanpassen van coronaprotocollen. Soms tot “ik heb er genoeg van en ik ben het spuugzat” toe.
Wij hopen dat het zal verkeren. Dat het komend jaar weer “back to normal” zal worden.
Wij hopen het en wij wensen het ieder toe.
Ellen en Nell