Wat was de aanleiding om lid te worden?
Op mijn vijftiende vroeg een klasgenootje mij of ik samen met haar wilde gaan roeien bij Poseidon. Ik heb daar geroeid en aan wedstrijden meegedaan tot mijn drieëntwintigste. Ons gezin verhuisde naar Wilnis. In de regio Wilnis was het niet ondenkbaar dat je wel eens in de buurt van de Amstel kwam. Daar werd natuurlijk geroeid, en het roeien begon weer te kriebelen. Op mijn tweeënveertigste werd ik lid bij Michiel de Ruyter.
Hoe was de eerste ontvangst op de club?
De ontvangst was goed en positief. Ik werd direct in een C1 gezet en leerde al gauw weer alle roei- en balansoefeningen. Toen ik dat een beetje onder de knie had kreeg ik groepsinstructie van Sonja Schut. Zij heeft mij in verschillende boottypes instructie gegeven. Dat was een leuke tijd en wij hebben ook veel gelachen. Ook tijdens het skiffen, een mannelijke roeigenoot vond het toch wel wat eng worden en dacht ‘ik ga om’, en eigenlijk gebeurde dat helemaal niet, maar hij stapte als het ware zelf uit de boot. Hij lag te water, maar de skiff was niet omgegaan.
Heb je in de tijd dat je lid was naast roeien ook vrijwilligerswerk gedaan bij MdR en zo ja wat?
Ik ben zo’n 10 jaar vertrouwenscontactpersoon geweest bij MdR, samen met Wim Bos. Ik heb hiervoor een aantal cursussen moeten volgen om deze belangrijke/serieuze functie goed uit te kunnen voeren. Ik ben hier nog niet zolang geleden mee gestopt, maar Wim doet het nog steeds.
Wat doe je nu op de club? (vast roeiclubje/variëren/vrijwilligerswerk)?
Vroeger had ik een vast groepje met de Thea’s op de zondagochtend. (De ploeg, met Theo Homan als coach, heette Theo en de Thea’s, naar een bekend tv-programma – red.). Maar na wat lichamelijke ongemakken werd het roeien in gevarieerde groepen op de vrijdag- en/of zaterdagochtend. Onlangs heb ik aangegeven dat ik even stop met roeien door gezondheidsklachten.
Wat was het raarste wat je hebt meegemaakt in de afgelopen 25 jaar?
O ja, roeien bij Theo Homan als coach. Theo in een C1 en ik met de Thea’s in een 4, harde wind met flink wat golven. Op de terugweg roeiden wij naast elkaar, en gaandeweg zagen wij Theo steeds meer water maken, het leek wel of hij ging zinken. Dit was een hele spannende ervaring, spannend maar ook wel raar om te zien. Gelukkig is hij niet gezonken en liep het allemaal goed af, maar toch.
Nog één, roeien met Monica in een dubbel. Ik op boeg, het was rustig op het water met lekker weer. Wij gingen als een speer in een lekker tempo, maar lagen misschien wel iets te ver naar het midden van het water. Ineens voelde ik een rigger in mijn rug: van de skiff van Ahrend-Jan Schröder, zo waren we allebei slachtoffer van de dode hoek! Gelukkig gingen beide boten niet om en gelukkig ook geen persoonlijk letsel of schade aan de boten, maar wij waren verschrikkelijk geschrokken.
Wat was het leukste wat je hebt meegemaakt in de afgelopen 25 jaar?
Met Theo en de Thea’s Sinterklaas vieren. Theo maakte er altijd een groot feest van. Hij maakte voor iedereen persoonlijk een gedicht met cadeautje. De Thea’s maakten dan gezamenlijk een surprise met een begeleidend gedicht voor Theo. Dat werd natuurlijk hilarisch, voor Theo dan! Sinterklaas was voor ons altijd sociaal, erg leuk en gezellig.
Heb je nog iets te melden aan alle huidige leden?
Geniet met en van elkaar. Pas op elkaar (hier komt haar functie als vertrouwenscontactpersoon naar boven). Maar vooral: buig negatieve kritiek om naar positieve kritiek.
Tot slot vind ik het jammer dat ik nu wegens gezondheidsklachten gedwongen wordt te stoppen met roeien, maar ik hoop zeker in de toekomst toch weer te kunnen roeien.
Sonja Schut