Harry de Grood kijkt terug op 40 jaar roeilidmaatschap van Michiel de Ruyter
De kennismaking
Water heeft me altijd getrokken. Kanoën, surfen, schaatsen, allemaal sporten die me aanspreken. Toen er in september 1980 een open dag was, ben ik langs de vereniging gefietst, om te kijken of roeien leuk was. Na de hartelijke ontvangst heb ik me als lid aangemeld.
De eerste halen
Ik belandde in het klasje bij Albert Vuil: eerst in een C1, later in een skiff. Dat vind ik ook nog steeds de beste weg om het roeien onder de knie te krijgen.
En de C1 trekt me nog steeds. De winter leent zich er niet zo voor, maar in het voorjaar zie ik mezelf er toch wel weer in stappen. Samen met anderen, samen je eigen weg gaan, vrij zijn op het water.
Na die eerste halen volgden er nog vele. Ik roei al heel lang in twee ploegen: één op donderdag- en één op zaterdagmorgen. De sportieve kant van het roeien is minstens net zo belangrijk als het sociale aspect.
Harry de Grood, actief verenigingslid
Ja, Michiel de Ruyter heeft mij veel roeiplezier gebracht. Daarnaast kon ik mijn (les)ervaring en computerskills goed kwijt in functies als bijvoorbeeld roeicommissaris en coördinator van de instructie, als jeugdinstructeur of als technisch redactielid van het Jordinael. 
Werken met jonge mensen heb ik altijd leuk gevonden. Als roeicommissaris en coördinator van de instructie vond ik het belangrijk om mensen goed op te vangen, net zoals ik zelf een goede plek vond. Dat geeft je ook de mogelijkheid om goed te integreren in de vereniging en mensen te leren kennen. Zo kun je voorkomen dat mensen gaan ‘zwerven’ of zelfs afhaken na de instructie.
Het Jordinael heb ik zien veranderen van nieuwsbrief, naar clubblad, naar het volwaardige e-magazine wat het nu is. In het begin was er het ouderwetse knip- en plakwerk, daarna DTP en dan nu de digitale versie. Juist in deze coronatijd is het Jordinael een belangrijk medium om de onderlinge contacten vast te houden.
Heel veel leuke herinneringen
Naast allerlei activiteiten met mijn ploeg(en) is het meest in het oog springend toch wel het Michiel de Ruyterjaar in 2007. Als organisatiecomité hebben we veel werk verzet. We zijn o.a. met de Kika-roeiers meegeweest die in The Vin naar Vlissingen zijn geroeid om een krans te leggen bij het standbeeld van Michiel de Ruyter. En natuurlijk de afsluitende feestavond met het toneelstuk op de boot in de Amstel, compleet met shantykoor en Engel de Ruyter die het water in dook.
Wat wil je meegeven
Vooropgesteld dat ik nog lang niet denk aan weggaan! Ik zie een paar dingen waar we zuinig op moeten zijn. We moeten zorgen voor verjonging, vooral bij het roeien.
Het is belangrijk dat jongeren taken overnemen en vernieuwing brengen. Het is belangrijk dat we nieuwe leden weten te vinden.
En die zal ik dan ook graag ontmoeten!
LTH