Gewoon even helemaal niets. Even geen clubjes, geen afspraken, geen gestres, alles in slow-motion.
Ja, ik kan ervan genieten. De aanleiding is natuurlijk vreselijk maar die rust bevalt me eigenlijk wel.
Maar vanmorgen met de zon aan de blauwe hemel en een rustig briesje overviel mij de weemoed.
Wat miste ik nu eigenlijk?
Lang heb ik daar niet over hoeven na te denken.
Ik mis de reuring op het vlot.
Ik mis het geroep aan het vlot zoals:
– Willen jullie je boot even doortrekken? En schiet een beetje op want wij willen ook aanleggen.
– Wil jij ons even helpen met tillen?
– Is er nog personeel?
– Nemen jullie de boot over? Nee hoor, want het gaat zo regenen volgens buienradar.
– Is er al een pikhaak?
– Wie gaat er sturen?
– Zijn er al stuurjassen?
– Hangen die nu wéér boven?
– Wie doet dat nou? In de loods is toch veel handiger?
– Waar is mijn kussentje?
Ik mis de commando’s.
– Strijken gelijk.
– Sterk bakboord best en op de benen!
– En inpikken gelijk! En nu!
– Over stuurboord rond. Nee joh, over bakboord rond!
– Tillen gelijk en draaien met de kiel over de loods.
– Staat de kar al klaar?
– Hoog tillen en maak de overslagen dicht ajb.
Ik mis het koffie drinken.
– Het donderdagmiddag roeien met als hoogtepunt het pauzeren bij de Strooppot waar bijna alle wereldproblemen werden “opgelost” en iedereen wel zijn mening kon spuien.
De babbels en de vragen.
– Hé, hoe gaat het met jou? Tijd niet gezien.
– Ga jij ook mee met de openingstocht?
– Geef jij je ook op voor het verhalendiner/pub-quiz/schoonmaak-weekeind?
Ik mis het water.
– Het gekabbel van het water, het gesnater van de eenden.
– De broedende meerkoeten.
– Ik mis zelfs de zandboot die we op de donderdagmiddagen geregeld tegenkwamen en die voor de nodige hinder kon zorgen.
– Ik mis de vraag: Wie heeft de portemonnee?
Lid zijn van Michiel de Ruyter is meer dan een stuk roeien en natuurlijk wist ik dat wel maar nu besef ik het aan den lijve.
Michiel de Ruyter heeft zich in de geschiedenis onoverwinnelijk getoond.
Daaraan denkend denk en hoop ik dat wij met z’n allen ook deze bar onzekere tijd weer te boven komen.
Allemaal heel veel sterkte en houd de moed erin want er komen betere tijden.
Sportieve groet van Joke Harte-Bosma