Zoals elk jaar, werd ook dit jaar het kanoseizoen weer afgesloten in de Ardennen. De organisatoren Theo en Wessel hadden een super huis gevonden om te overnachten. Naast een professionele keuken, eetzaal en lounge hoek bestond het gebouw uit een wirwar van gangen, kamertjes, douches, wc’s, badkamertjes, trappen en nog meer gangen. Menigeen bleef het hele weekend verdwalen, maar het slapen was prima.
Helaas op vrijdagmiddag de gebruikelijke verkeerschaos overal, maar uiteindelijk lukte het ons om nog voor etenstijd op vrijdag er te zijn. De DE automaat stond alweer op ons te wachten, een kanovakantie kan niet zonder koffie. Theo en Roos hadden grote pan lekkere aardappelschotel klaarstaan en met een glas drinken erbij was dat een prima start van het weekend.
Op zaterdag hebben we gevaren op de Ourthe, een heel rustig traject. Tijdens het omrijden van de auto’s deden we met de overgebleven mensen warminig-up. Eerst het vreselijke Hip en Hop onder leiding van Tim, daarna oefenen met gooien van de werplijn. Helaas heeft Ingeborg een pees in haar hand hierbij gescheurd, gelukkig was daar Albert met zijn EHBO setje waar zelfs een spalk in zat en kon het vastgezet worden zodat ze toch kon meevaren. Beetje toertochtje werd het met de grootste uitdaging om niet op de keien te blijven hangen. Vooral de wat zwaardere vaarders hadden hier af en toe moeite mee. Bij de lunch ging onze buitenwaterzwemmer Kees kijken of hij nog even kom zwemmen, maar of dat nu helemaal de bedoeling was? De natuur liet zich op zijn mooist zien. De zon scheen, de bomen waren prachtig gekleurd. Kortom genieten.
Zaterdagavond, na wederom een uitstekende maaltijd bestaande uit soep en chili, was het tijd voor de pubquiz van Theo en Wessel, de overgebleven vragen van vorig jaar moesten nog op. Het was spannende editie. Helaas hebben we de goede antwoorden nooit gehoord.
De Amblève was bewaard voor de zondag. Eerst alles weer opruimen en inpakken en in een lange sliert auto’s ging het naar het beginpunt. Waar we vroeger instapten – vlak voor de “gruwelijke” glijgoot – moesten we nu iets verderop instappen. Het water stroomde hier aanmerkelijk sneller dan gisteren en vanaf de kant ziet het er wel wat indrukwekkender uit. Maar het lukt iedereen goed in te stappen en de meesten komen droog door de eerste traverseeroefeningen. Een enkeling moet even herinnerd worden dat hij aan de goede kant moet opkanten maar daarna gaat het met iedereen goed. Het is een gezellig stromend traject met zigzaggen om stenen heen en met mogelijkheden tot spelen in wat golfjes. Geen grote uitdagingen maar in combinatie met de prachtige natuur een geweldig leuke tocht.
Aan het einde is iedereen toch wel wat koud geworden. Snel omkleden en opbinden en dan weer naar huis. Even vergeten route te checken, onderweg blijkt dat de A2 stuk afgesloten is. In de groepsapp druk heen en weer geklets. Uiteindelijk vindt iedereen een route naar huis en kunnen we terugkijken op een geslaagd weekend. En we wensen Ingeborg spoedig herstel.
Tekst: Alet Folkerts